Pascal - Myśli.pdf

Pascal - Myśli.pdf
Rozmiar 1,3 MB
Niektórzy autorowie, mówiąc o swoich dziełach, powiadają: moja książka, mój
komentarz, moja historia etc. Trąci to mieszczuchem, który mając jakąś tam kamieniczynę,
ciągle ma pełno „u mnie” w gębie. Wolejby im mówić: nasza książka, nasz
komentarz, nasza historia etc. — zważywszy, iż zazwyczaj jest w tym o wiele więcej
cudzego niż ich własnego.
.
Chcecie, aby ludzie mieli o was dobre mniemanie? Nie mówcie dobrze o sobie.
.
Języki to są szyfry, w których nie litery zamienione są na litery, ale słowa na
słowa; tak iż język nieznany możebny jest do odcyowania.
.
Ostry język, lichy charakter.
.
Są ludzie, którzy dobrze mówią, a licho piszą; a to stąd, że miejsce, otoczenie,
rozgrzewa ich i dobywa z ich dowcipu więcej, niż w nim znajdują bez tej podniety.
.
Kiedy w jakim piśmie powtarzają się słowa i kiedy, próbując je poprawić, spostrzegamy,
że są tak trafne, iż zmieniając je, popsułoby się rzecz, trzeba je zostawić,
stanowią one część istotną. Czepia się ich jedynie zawiść, która jest ślepa i która nie
wie, iż to powtarzanie nie jest w tym miejscu błędem; nie ma bowiem powszechnego
prawidła.
.
Ta sama treść zmienia się wedle słów, które ją wyrażają. Treść otrzymuje swą
godność od słów, nie zaś odwrotnie. Trzeba szukać na to przykładów…
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • pikiel.htw.pl